مارکسیسم
مارکسیسم مکتبی سیاسی و اجتماعی است که توسط کارل مارکس، فیلسوف و انقلابی آلمانی، در اواخر سده نوزدهم مطرح شد. فردریش انگلس نیز از شکل‌دهندگان مهم به اندیشه مارکسیسم بوده‌است و مارکسیست‌ها با اصول کلی اندیشه او نیز موافق هستند. اساس مارکسیسم، آن طور که در «مانیفست کمونیست» بیان شده‌است، بر این باور استوار است که تاریخ جوامع، تا کنون، تاریخ مبارزه طبقاتی بوده‌است و در دنیای حاضر، دو طبقهٔ بورژوازی و پرولتاریا وجود دارند و کشمکش‌های این دو، تاریخ را رقم خواهد زد.
گفتاوردها
[ویرایش]- همانند کفتاری که مردار خود را ترک نخواهد کرد، یک مارکسیست خیانت به کشورش را رها نخواهد کرد. … اگر طبقه کارگر آلمان، در سال ۱۹۱۴، از مارکسیست‌های واقعی تشکیل می‌شد جنگ جهانی اول در عرض سه هفته به پایان می‌رسید. آلمان پیش از آن که نخستین سرباز قدم در آن سوی مرزها بگذارد فرومی‌پاشید. … دولت باید دست نیروهایی که قصد انهدام مارکسیست‌ها را دارند باز بگذارد. … مارکسیست‌ها دشمنان مرگبار مردم ما هستند. … اگر آلمان از شر این دشمنان کنونی و آینده وجودی خود خلاص شود، نیرویی خواهد داشت که هیچ قدرتی در جهان دیگر نخواهد توانست گلوی آن را بفشارد. روزی که مارکسیسم در آلمان منهدم شود زنجیرهایی که آلمان را به بند کشیده برای همیشه خرد خواهد شد.
- آدولف هیتلر، ۱۹۲۴[۱]
منابع
[ویرایش]
- ↑ آدولف هیتلر، «نبرد من»، ترجمهٔ جیمز مورفی، انتشارات هِرست و بلَکِت، ۱۹۳۹، صفحهٔ ۵۲۰–۵۱۸.
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |