فتحالله بینیاز
ظاهر
فتحالله بینیاز (ژوئن ۱۹۴۸، مسجد سلیمان - ۴ اکتبر ۲۰۱۵، تهران) داستاننویس و منتقد ادبی ایرانی بود.
گفتاوردها
[ویرایش]نقد، تحلیل و تفسیر چند داستان معتبر جهان
[ویرایش]- «هر هنری، از جمله داستاننویسی، امری درونی است که به مدد تجربه و خواندن، غنیتر و خلاقانهتر میشود.»
- «جوشیدن از درون، منشأ و سرچشمه است، اما معنایش این نیست که نویسنده، جوشش درونی دیگران و نقد و تحلیل این جوششها را نخواند تا فراز و فرود کار هنرمندان را نشناسد …»
- «شمار زیادی از نویسندگان به طرز حیرتآوری کتاب میخواندند؛ از داستان گرفته تا تاریخ فلسفه و جامعهشناسی. حدود مطالعات کافکا و اطلاع او از آراء و نظریات اجتماعی، دانش وسیع ناباکف، عمق بررسیهای ادبی و اجتماعی دیوید هربرت لارنس، کرانههای غریب دانش و اطلاعات یوسا و فوئنتس، تعمق ناتالیا گینزبورگ و سوزان سونتاگ در عرصههای متنوع اجتماعی برای ما چه معنایی دارد؟ آدمی نمیداند به دانش تونی موریسون استناد کند یا تجربه و اندوخته ذهنی ساراماگو، یا کوه فکری امبرتو اکو …»
- «جوشش درونی، چه در زمینه هنر و چه علم نمیتواند بدون پیوند با نمود جوشش دیگران در این گوشه یا آن گوشه جهان باشد.»[۱]
- «به راستی چه اتفاقی میافتد که شخصیترین و درونیترین رمانهای شماری از نویسندگان مطرح جهان خصلت عام پیدا میکنند و اجتماع را بازتاب میدهند، و برعکس، اجتماعیترین آثار عدهای، به اثری تبدیل میشود که بر اساس دروننگری و درونکاوی فردیت شکل میگیرد؟ چرا این دو سویه به راحتی در شماری از آثار نمود پیدا میکند، در حالی که بسیاری از اهل قلم از ترس اجتماعی جلوه کردن آثارشان و برای سیاسی نشدن متن خود، از امر واقع اجتماعی میگریزند؟»
منابع
[ویرایش]- ↑ فتحالله بینیاز، نقد، تحلیل و تفسیر چند داستان معتبر جهان، انتشارات افراز، ۱۳۹۱.