پرش به محتوا

فارابی

از ویکی‌گفتاورد

ابونصر محمد فارابی معروف بـفارابی، (۲۵۹ قمری در فاراب، ترکمنستان – ۳۳۹ قمری در دمشق، سوریه) از بزرگترین فیلسوفان ایرانی شرقی سدهٔ سوم و چهارم هجری است. اهمیّت او بیشتر به علتِ شرح‌هایی است که بر آثار ارسطو نگاشته و به سبب همین مشروحات او را معلم ثانی خوانده‌اند.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «آنکه خویشتن را بالاتر و برتر از آنچه هست داند هرگز به سر حد کمال نرسد.»
  • «واجب الوجود عقلِ محض است، با ذاتش به ذاتش فکر می‌کند، پس او در آنِ واحد عاقل و معقول است.»
  • «جامعه با عشق متحد می‌شود ، با عدالت زندگی می‌کند و با کار درست زنده می‌ماند.»


پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
فارابی
دارد.