غلامحسین وحیدی
ظاهر
غلامحسین وحیدی (۱۸۷۶، بابُل - ؟) داروساز و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]نادیده جهان عاشق و شیدا چو منی | یا مثل تو نازک بدن و سیمتنی را | |
چون غنچه خود باز کنی بهر شکرخند | یکباره کنی محو ز دل هر محنی را | |
در دهر نمیگشت اگر خلقت شیرین | تاریخ نمیداد نشان کوهکنی را | |
معمار ازل طرح نکرده است به گیتی | بهتر ز سر کوی محبت وطنی را | |
از رنج و فراق تو که دیده است به عالم | چون قلب وحیدی تو بیتالحزنی را[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ نوری کوتنایی، نظامالدین. تاریخ ادبیات مازندران. ساری: نشر زهره، زمستان ۱۳۷۸. ۹۷۱. شابک ۹۶۴۵۷۰۴۱۵۴.