علی نصیریان

علی نصیریان (۴ فوریه ۱۹۳۵) (۱۵ بهمن ۱۳۱۳) بازیگر ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ هنرستان هنرپیشگی، کارمند ادارهٔ تئاتر وزرات فرهنگ و هنر بود. حرفهٔ بازیگری را در تئاتر از ۱۹۵۲م/ ۱۳۳۱ش و در سینما از ۱۹۶۹م/ ۱۳۴۸ش آغاز کرد و نقش‌های بسیاری آفرید. به نمایشنامه‌نویسی و کارگردانی نیز روی آورد.

گفتاوردها

• هر کسی از کار بازیگری برداشتی دارد. از نگاه من باید تمرین‌هایی که برای بدن و بیان وجود دارد را خیلی کار کنیم چون بخش بزرگی از بازیگری تمرین و اتود است. هیچ‌کس نمی‌تواند همان ابتدا آفرینش هنری داشته باشد، مگر به صورت سطحی و ظاهری که البته آن هم هنر نیست. هنر عمق و پشتوانه فکری دارد. واقعیت که نیست، ما واقعیت را می‌سازیم، بنابراین بازی باید به قدری تمرین شده باشد که عمق داشته باشد و باورپذیر و واقعی نما باشد. مخاطب باور که کرد دنبال می‌کند و کار در دل او می‌نشیند… مسئله شهرت این نیست که کسی شما را بشناسد، شهرت به درد نمی‌خورد بلکه مهم محبوبیت است و کسی که در دل مردم جا باز کند و رابطه انسانی ایجاد می‌شود. تمام کارهایی که در فرهنگ و هنر انجام می‌دهیم برای رابطه انسانی است؛ برای اینکه انسان‌تر شویم و به سمت انسانیت حرکت کنیم. اینکه بازیگر و تماشاگر همدیگر را درک کنند و اثر بازیگر در مخاطب جاری شود و بماند یعنی رابطهٔ انسانی و این کار در حرفه ما خیلی مؤثر است.
• آدم از این زندگی و حیاتی که انسان برای خود ساخته‌است، دلش می‌گیرد و نمی‌داند چه کند؟ حیف نیست؟ خدا این حیات را داد تا از هوا و طبیعت استفاده کنیم اما «یکی بر سر شاخ، بن می‌برید» این حکایت بشر است هم کره زمین را به مخاطره انداخته و هم جنگ راه انداخته‌است.
  • ۱۵ مارس ۲۰۲۲/ ۲۶ اسفند ۱۴۰۰؛ مصاحبه با روزنامهٔ «اعتماد»