علیرضا سمیع آذر
علیرضا سمیع‌آذر (۱۹۶۱) نویسنده ایرانی و پژوهشگر تاریخ هنر.
گفتاوردها
[ویرایش]- «وقتی که ما در دنیای امروز از افتخارات گذشته‌مان صحبت می‌کنیم عمدتاً از یک‌سری اشیا حرف می‌زنیم یا به یک‌سری بناها اشاره می‌کنیم که ما را مفتخر به این تاریخ می‌کنند. تأکید صرف بر قدیمی بودن تمدن ایران چندان افتخاربرانگیز نیست، بلکه دستاوردهای این تمدن که تجلی شکوفایی آن بوده نیز مهم است. این اشیا و بناها می‌توانند برای ما افتخاربرانگیز باشند، اما باید شرایط معرفی و آشنایی همگانی با آنها را فراهم کنیم. این اتفاقی است که به عقیده من نمی‌افتد!»[۱]
- «آن چیزی که در تاریخ باقی می‌ماند، هنر است. ایرانی‌ها همچنان می‌توانند با هنرشان در دنیا مفتخر باشند.»[۲]
- «اگر می‌توانستم صرفاً در کارهای نظری متمرکز باشم هم لذت بیشتری می‌بردم و هم میراث بهتری باقی می‌گذاشتم.»[۳]
- «یک مدیر، هر چقدر هم خدمات خوبی داشته باشد بالاخره فراموش می‌شود. اما وقتی کسی تحقیقات و پژوهش‌هایی را انجام داده و صاحب آثار مکتوب باشد، برای همیشه به خاطر سپرده می‌شود. این آثار مکتوب میراث ارزشمندتری است و شمار وسیع‌تری از مخاطبان را دربرمی‌گیرد.»[۴]
- «هنر نمی‌تواند درحالی که ما در یک فضای بسته به سر می‌بریم و ارتباط ما با دنیا قطع است رشد کند.»[۵]
- «واقعیت اینکه اگر چیزی ارزش مادی چندانی نداشته باشد در سطح عمومی جامعه کمتر به آن توجه می‌شود. در جامعه امروز اهمیت هر چیزی با ارزش مادی و قیمتش تعیین می‌شود. این مسئله خاص حوزه اقتصادی نیست و صحبت از آن حتی به مسائل فرهنگی و مذهبی هم رسیده است. هنر هم از این قاعده مستثنی نیست. این پدیده دوران پست‌مدرن است که هر چیزی یک قیمتی دارد و اگر آن قیمت ناچیز باشد توجهاتی هم که به آن می‌شود اندک است.»[۶]