عبدالرفیع حقیقت

از ویکی‌گفتاورد

عبدالرفیع حقیقت (۳۰ ژوئیه ۱۹۳۴، سمنان) تاریخ‌نگار، مقاله‌نویس، ناشر و شاعر ایرانی است. [۱]

گفتاوردها[ویرایش]

شور مهر وطن
تا بر طریق مهر وطن پا گذاشتیم      سر را ز شور عشق به سودا گذاشتیم
در موج‌خیز فتنه و آشوب جاهلان      مردانه پا به پهنهٔ دریا گذاشتیم
ما را نبود و نیست هراسی ز دشمنان      دانسته پا به صحنهٔ غوغا گذاشتیم
در جستجوی جلوهٔ آزادی وطن      مال و مقام را به حسان وا گذاشتیم
ماییم و سوز سینه و شور و نوای خویش      شادی برای مردم رسوا گذاشتیم
غم شد نصیب ما ز گران گوشی فلک      روی دل از ملال به صحرا گذاشتیم
سودی نداشت گفتهٔ ما نزد غافلان      داغی ز درد بر دل دانا گذاشتیم
آسوده‌ایم از ضرر و سود زندگی      تا دست رد بر سینهٔ دنیا گذاشتیم
جز خار گلشن وطن نیش و نوش آن      هر گل که داشت خار تمنّا گذاشتیم
قانع شدیم از همه عالم به لطف دوست      لطف و عطای خلق به آن‌ها گذاشتیم
حاصل نشد چو وعدهٔ آزادی بیان      این آرزو به وعدهٔ فردا گذاشتیم
بیدل از آن شدیم که در قلّهٔ رفیع      دل را به شوق مهر وطن جا گذاشتیم
زین عشق دلفروز که پنهان به جان ماست      رسمی برای مردم شیدا گذاشتیم[۱]
های و هوی وطن
عجب نباشد اگر من در آرزوی تو باشم      مرا تو قبلهٔ جائی که رو به سوی تو باشم
تویی ستارهٔ بختم به نام دلکش ایران      از آن به گردش گردون به جستجوی تو باشم
جهان و هرچه در او هست گر دهند نخواهم      جز این که هم‌نفس روی مشکبوی تو باشم
به کوه و دشت و کویرت قسم که می‌خواهم      به زندگانی و مرگم، به خاک کوی تو باشم
به یاد دامن البرز و جلوه‌گاه دماوند      چنان خوشم که تو گویی کنار روی تو باشم
نمی‌دهم به دو عالم صفای مردم خوبت      چو در حریم حرم زاده‌ام به خوی تو باشم
بهشتیان همه حسرت برند سخت به حالم      در آن زمان که به جان گرم گفتگوی تو باشم
همیشه نام تو ورد زبان من بود از عشق      شکر دهان شده‌ام زانکه قصّه‌گوی تو باشم
بیان وصف جمالت مرا به شوق در آرد      به اوج ذوق خیالم چو یاد روی تو باشم
چنان به مهر تو دل‌بسته‌ام به عشق تو پابند      هزار سال دگر باز گرد کوی تو باشم
ز مویه‌های غریبانهٔ رفیع تو بشنو      اگر ز روی تو دورم به‌های و هوی تو باشم[۱]
گلشن یاد
هر گه خیال تو کنم شاد شوم      در گلشن یادت ز غم آزاد شوم
با آنکه خراب از غم ایّامم باز      با سرو خیال قدت آباد شوم[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. سوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۵۷۰. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.