صادق سرمد

از ویکی‌گفتاورد

سیّد محمّدصادق سرمد (۱۹۰۷، تهران - ۱۹ ژوئیه ۱۹۶۰، لندن/تهران) حقوق‌دان، وکیل، روزنامه‌نگار، کنشگر سیاسی و شاعر ایرانی؛ ملک‌الشعرای دربار شاهنشاهی ایران بود.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

پیک دانش
اگر ما خود سخنگوی زمانیم      چرا حال زمان خود ندانیم
زبان ما زبان حال ما نیست      که ما با عده ماضی همزبانیم
همه عیب زمان خویش گوییم      که تنها عیبجویی می‌توانیم
زمان ما ندارد هیچ عیبی      به غیر از ما که خود عیب زمانیم
زمانه سر گران با ما از آن است      که ما خود با زمانه سرگرانیم
زمین و آسمان در خدمت ماست      که ما فخر زمین و آسمانیم
رقیب ما سر از کیهان برآورد      من و تو خفته در این خاکدانیم
گذشت از آسمان‌ها پیک دانش      من و تو در زمین افسانه خوانیم
جهان سرمد ز کار ماست آگاه      ولی ما غافل از کار جهانیم[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. سوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۷۶۳. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.