سیروس شمیسا

از ویکی‌گفتاورد

سیروس شمیسا (۱۸ آوریل ۱۹۴۸، رشت) دکترای زبان و ادبیات فارسی، استاد دانشگاه، شاعر و مؤلف ایرانی است.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

  • «فرزند عزیزم، باید بکوشی که در آرامش کامل به سر بری چنان‌که بزرگان گمنام جهان چنین کرده‌اند. زندگی هرکس به دست خود اوست. شاید قبول نداشته باشی: ولی نهایتاً همین‌طور است. باید کوشید که بی‌آزار و محترمانه زیست؛ در خیابان‌های سرسبز، تمیز، خلوت، آرام، با وجدانی آرام و نفسی مطمئن و روحی ملایم.
    • در نامه‌های شبانه
جنگ عراق
در این هشت سالی که در جنگ رفت      چه‌ها کرد با ملّت ما عرب
بسا زندگانی که رحمت به مرگ      بسا روز با جادویی کرد شب
دوصد لعن بر آل صدّام باد      نه بس، در لغت هرچه نفرین و سب
ز صدّامِ نسناس تا آدمی      همان فرق حصرم بود با عنب
به صورت اگر چند چون آدمی‌ست      سفالی نشاید که خواندن ذهب
خدا خاک این قوم ویران کناد      هم از پرُّ جبرئیل، هم ذو ذنب[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دهم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۵۰. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.