سید ابوالقاسم خویی

از ویکی‌گفتاورد

سید ابوالقاسم خویی (۱۹ نوامبر ۱۸۹۹، خوی - ۸ اوت ۱۹۹۲، نجف) فقیه شیعهٔ ایرانی - عراقی بود.

منبع‌دار[ویرایش]

  • «ولایت در زمان غیبت با هیچ دلیلی برای فقهاء اثبات نمی‌شود. «ولایت» تنها به پیامبر (ص) و ائمه (علیهم السلام) اختصاص دارد. آنچه از روایات برای فقها، اثبات می‌شود دو امر است، نفوذ قضاوت، حجیت فتوای‌شان. اما حق تصرف در اموال قاصران و غیر ایشان ـ که از شئون «ولایت» است ـ ندارند مگر در امور حسبیه[۱] و فقها در این محدوده «ولایت» دارند، اما نه به معنای ادعا شده [یعنی نه به معنای ولایت] بلکه به معنای نفوذ تصرفاتش یا تصرفات وکیلش… بنابراین، آنچه برای فقیه، ثابت می‌باشد «جواز تصرف» است، نه «ولایت».»
    • منبع: سیدابوالقاسم خوئی، در کتاب «التنقیح فی شرح العروة الوثقی».[۲]
  • «ولایت در زمان غیبت با هیچ دلیلی برای فقیهان اثبات نمی‌شود. ولایت تنها اختصاص به پیامبر و ائمه دارد. فقها نه تنها در امور عامه ولایت ندارند، بلکه در امور حسبیه هم ولایت شرعی ندارند.»
    • منبع: التنقیح فی شرح العروه الوثقی، الاجتهاد والتقلید، آیت‌الله خویی، تقریرات از میرزا علی غروی تبریزی؛ قم، ص ۴۲۴.

پانویس[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. مقصود از امور حسبیه کارهایی است که محسوب برای خداست و به عنوان وظیفه عبادی انجام می‌گیرد هم چون قبض حقوق شرعیه (خمس و زکات و…) و به مصرف رسانیدن آن‌ها در موارد خود و حفاظت از موقوفه‌هایی که متولی خاصی ندارند و نگهداری از اموال مسلمانی که غایب یا قاصر است و نظایر آن.
  2. «ولایة الفقیه فی الاُمور الحسبیّة»(عربی)‎. پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله خوئی. بازبینی‌شده در ۱۵ آبان ۱۳۸۸.