سرمایه در قرن بیست و یکم

رشد اقتصادی جدید و پخش دانش و شناخت، توانسته‌است گریز از آن فروپاشی را که مارکسیسم پیش‌بینی کرده بود ممکن سازد؛ اما نتوانسته‌است ساختارهای عمیق سرمایه و نابرابری را، تغییر دهد، یا به هر حال آنها را آنقدر تغییر نداده‌است که در دهه‌های خوش‌بینانه پس از جنگ جهانی دوم تصوّر آن می‌رفت.

سرمایه در قرن بیست و یکم (به فرانسوی: Le Capital au XXIe siècle) نام کتابی است از توماس پیکتی اقتصاددان فرانسوی که به ثروت و نابرابری در درآمد دراروپا و آمریکا ازقرن هجدهم تا کنون می‌پردازد. این کتاب نخست در سال ۲۰۱۳ درفرانسه به چاپ رسید و در بهار ۲۰۱۴ به انگلیسی ترجمه شد.

گفتاوردها

• «رشد اقتصادی جدید و پخش دانش و شناخت، توانسته‌است گریز از آن فروپاشی را که مارکسیسم پیش‌بینی کرده بود ممکن سازد؛ اما نتوانسته‌است ساختارهای عمیق سرمایه و نابرابری را، تغییر دهد، یا به هر حال آنها را آنقدر تغییر نداده‌است که در دهه‌های خوش‌بینانه پس از جنگ جهانی دوم تصوّر آن می‌رفت.»
• «هنگامی که نرخ بازده سرمایه به‌طور مداوم از نرخ رشد تولید و درآمد بیشتر باشد، همانگونه که در سده نوزدهم اتفاق افتاد و کاملاً محتمل به نظر می‌آید که در سده بیست و یکم هم دوباره همین امر روی دهد، سرمایه داری به‌طور خودبه خود نابرابری‌های بی ضابطه و غیرقابل دفاعی را ایجاد می‌کند که ارزش‌های مبتنی بر شایسته سالاری را که جوامع دموکراتیک بر آن مبتنی هستند، از بنیاد تباه می‌سازد و از میان می‌برد.»
• «سرمایه، جمع کل دارایی‌های غیرانسانی که بتوان در یک بازار صاحب شد و مبادله کرد، است. سرمایه، شامل کلیه اشکال ملک واقعی (از جمله مستغلات مسکونی) و سرمایهٔ مالی و حرفه ای (زمین و ساختمان یک کارخانه یا موئسسه، زیر ساختار، ماشین آلات، امتیاز نامهٔ اختراع و غیره) است که توسط شرکت‌ها و دستگاه‌های اداری استفاده می‌شود.»

جستارهای وابسته

• توما پیکتی