سانسور در ایران
نقل قول‌ها دربارۀ سانسور در ایران.
گفتاوردها
[ویرایش]- … این سانسور در خود فرهنگ ایران سنتی ما ریشه دارد. به نظر من ما هم سانسور مذهبی، سانسور سیاسی و سانسور اجتماعی داریم… مسئله این است که در جامعهٔ ما دروغ حاکم است نه حجاب. این سانسور در واقع «اسمش رو نیار» است وگرنه همه، همه چیز را می‌دانند. دورهٔ این کارها گذشته و ما وقت تلف می‌کنیم و حاکمان ایران باید روش‌هایی را یاد بگیرند که بشود بدون سانسور هم حکومت کرد.
- محسن مخملباف، ۲۵ مه ۲۰۰۴/ ۵ خرداد ۱۳۸۳؛ مصاحبه با روزنامهٔ «شرق»[۱]
- خواستهٔ شخصی من از حذف سانسور، حذف سانسور تفکر و اندیشه است، چرا که سینمای مبتذل و بی‌مایه اولاً مشکلی با سانسور ندارد و دوماً در این روزها نه تنها سانسور نمی‌شود که مورد حمایت هم قراردارد. عناوین کریه فیلم‌ها، سلبریتی‌بازی‌های دست چندم آمریکایی و جنجال‌های سخیف در فضای مجازی نشان می‌دهد این‌ها مشکلی ندارند. راهشان باز و کاسبی‌شان داغ است. سانسور متوجه کسانی است که صاحب تفکر و اندیشه هستند و آن‌هایی مشکل دارند که می‌خواهند درد و واقعیتی را بیان کنند یا به شیوه‌ای دیگر سخن بگویند. سانسور با این‌ها مشکل دارد. سانسور سعی می‌کند جلوی حرف‌های تازه و نگاه و اندیشه متفاوت و بیان واقیعت‌ها را بگیرد و من با این نوع سانسور مخالفم.
- فاطمه معتمدآریا، ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۰/ ۲۶ شهریور ۱۳۹۹؛ مصاحبه با «ایسنا»[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ «گفتگو: محسن مخملباف دربارهٔ سانسور فیلمنامه فراموشی». وبسایت رسمی خانه فیلم مخملباف، ۲۵ مه ۲۰۰۴. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۶ ژوئن ۲۰۲۲.
- ↑ «گپی با فاطمه معتمدآریا از "بنفشه آفریقایی" تا زشتی ابتذال و …». ایسنا. ۲۶ شهریور ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۰ ژوئن ۲۰۲۲.
