زمان

از ویکی‌گفتاورد

زمان بُعدی است که در آن اتفاقات از گذشته تا به حال و از حال تا آینده رخ می‌دهند. از نظر واژه‌شناسی ایرانی، زم یکی از فرشتگان دین زرتشت بوده‌است که با پسوند «ان» زمان و با پسوند «ین» زمین را در زبان پارسی بوجود آورده‌است.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «قدر وقت اگر نشناسد دل و کاری نکند/ بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم.»
  • «زمان شبیه برف است بیایید قبل از آب شدن از آن سود کافی را ببریم.»
  • «زمان را تباه کردم و حال زمان مرا تباه کرد.»

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
زمان
دارد.