پرش به محتوا

زائران غریب

از ویکی‌گفتاورد

زائران غریب (به اسپانیایی: Doce cuentos peregrinos) نام مجموعه داستان به زبان اسپانیایی نوشته گابریل گارسیا مارکز است که با نام‌های سفر به خیر آقای رئیس جمهور، بیست و یک داستان دیگر، قدیس و دوازده داستان سرگردان نیز انتشار یافته است و چهارمین مجموعهٔ داستان‌های کوتاه این نویسنده است.

گفتگوها

[ویرایش]
«من خواب تعبیر می‌کنم.»
در واقع این تنها حرفه او بود. از وقتی زبان باز کرده بود، در خانه این رسم را برقرار کرده بود که شکم ناشتا خواب‌ها را تعبیر کند. اول صبح بهترین زمان برای تعبیر خواب بود. در هفت سالگی خواب دیده بود یکی از برادرانش را سیل می‌برد. مادرش از روی خرافات پسربچه را از چیزی که بیش از هر چیز به آن علاقه داشت، منع کرد، یعنی آب‌تنی در نهر انتهای دره؛ ولی فریدا خانم تعبیر خاص خودش را داشت. گفت: «تعبیر خواب این است که او غرق نخواهد شد ولی نباید شیرینی بخورد.»
تعبیر بسیار نامناسبی به نظر می‌رسید چون دربارهٔ پسر پنج ساله‌ای بود که دلگی‌های روزهای یکشنبه اش کنترل نشدنی بود. مادر که به پیشگویی دخترش اطمینان تام داشت به پسرک اخطار داد؛ ولی در اولین سهل انگاری او، پسربچه دزدکی یک آبنبات به دهان گذاشت و آبنبات در گلویش گیر کرد. موفق نشدند نجاتش دهند.
فریدا خانم هرگز تصور نمی‌کرد آن استعداد خدادادی به حرفه اش تبدیل شود. اما وقتی زمستان‌های سنگدلانه وین عرصه را بر او تنگ کرد به دنبال کار می‌گشت و درِ اولین خانه‌ای را که دوست داشت در آن مسکن بگیرد زد. وقتی از او پرسیدند چه کاری بلد است واقعیت را بر زبان آورد: «من در خواب تخصص دارم.» کمی توضیح برای خانم صاحبخانه کافی بود تا استخدامش کنند. حقوقش بیش تر پول توجیبی بود، ولی اتاقی بسیار زیبا و سه وعده غذا هم بود، به خصوص صبحانه؛ یعنی وقتی اعضاء خانواده دور هم می‌نشستند تا از سرنوشت خود مطلع شوند.[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. گابریل گارسیا مارکز، دوازده داستان سرگردان، ترجمهٔ بهمن فرزانه، انتشارات ققنوس، ۱۳۹۰.