دیوید گیلمور (نویسنده)

از ویکی‌گفتاورد

دیوید گیلمور (به انگلیسی: David Gilmour) (زادهٔ ۲۲ دسامبر ۱۹۴۹) داستان‌نویس، خبرنگار سابق تلویزیون و استاد دانشگاه اهل کانادا است.

گفتاوردها[ویرایش]

شبی عالی برای سفر به چین[ویرایش]

  • «قبل از این که به تلویزیون بیایم، فکر می‌کردم مردم مرا برای این دوست دارند که در زندگی شخصی ام به اندازهٔ کافی موفق نبوده‌ام. امّا وقتی به تلویزیون رفتم و آدم معروفی شدم، هیچ چیز تغییر نکرد؛ تعداد دوستانم نه کم‌تر شد و نه بیش تر. برای مدتی فکر کردم علاقه شان به من به خاطر آن است که حالا خیلی موفق هستم، خیلی کارها انجام داده‌ام، مصاحبه‌های جالب فراوان با آدم‌های جالب، که برایش زحمت کشیده‌ام. امّا طولی نکشید که متوجه شدم دلیلش آن هم نبوده؛ فهمیدم مردمی که نمی‌خواستند با من سروکاری داشته باشند، هنوز هم نمی‌خواستند، برای شان فرقی نمی‌کرد چه کارهایی کرده‌ام، یا نکرده‌ام. فقط به خاطر این بوده که من من هستم و آن‌ها آن‌ها.»[۱]
  • «مثل مردی که به شمردن و دوباره شمردن پول‌هایش ادامه می‌دهد به امید این که دفعهٔ بعد نتیجهٔ بهتری از شمارش بگیرد، دریافتم که من دیگر هرگز شاد نخواهم بود، تا وقتی سایمون را پیدا کرده باشم. دریافتم که من این احساس را مثل دندان درد تا ابد در وجودم با خودم حمل خواهم کرد.
  • «این جملهٔ مادرم بود. هر وقت احساس می‌کرد روز خوبیه پنجره روباز می‌کرد و می‌گفت: عجب، نگاه کن! امروز عالیه برای سفر به چین! نمی دونم چرا این حرفو می‌زد. ما هیچ وقت چین نرفتیم، حتی یک بار، هرگز. شاید فقط از اون جمله‌های عجیب و غریبیه که پدر و مادرها می گن.» گفتم: که آدم هرگز فراموشش نمی کنه. «دقیقاً آقا.» ناگهان خنده ای کرد. «هیچ معنا نداره اما آدم تمام عمرش اونو به یاد میاره.»

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. دیوید گیلمور، شبی عالی برای سفر به چین، ترجمهٔ میچکا سرمدی، انتشارات چشمه، ۱۳۹۴.