دیوژن کلبی

از ویکی‌گفتاورد

دیوژن کلبی فیلسوفی در یونان باستان بود.

گفتاوردها[ویرایش]

  • آنکس که به کمترین خرسند است، دارنده‌ترین است.
  • ما دو گوش داریم و یک زبان تا بتوانیم کمتر حرف بزنیم و بیشتر گوش کنیم.
  • من یونانی یا آتنی نیستم؛ بلکه شهروند جهانم.
  • برای حفظ خود، آدمی به دوستان خوب یا دشمنان حریص نیاز دارد؛ زیرا اولی او را تعلیم می‌دهد و دومی وی را ملامت می‌کند.
  • آفتاب به چاه مستراح هم می‌تابد اما آلوده نمی‌شود.
  • چرا نباید معلم را زد وقتی که شاگرد بدرفتاری می‌کند.
  • آدمی باهوش‌ترین حیوان است و احمق‌ترین.
  • در خانه یک مرد ثروتمند جایی برای تف انداختن نیست؛ به غیر از صورتش.
  • دوست یعنی یک روح در دو بدل.
  • سرخ شدن رنگ پاکدامنی است.
  • فروتنی رنگ پاکدامنی است.
  • کشف انسان خردمند، نیازمند انسان خردمند است.
  • دیوژن را گفتند: دنیا کی خوش می‌‌شود؟ گفت: آنگاه که پادشاهانش فلسفه بخوانند و یا فیلسوفانش پادشاه شوند.

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ