دشنام‌گویی

از ویکی‌گفتاورد

دشنام‌گویی واژه‌هایی است که برای خوارداشت، بی‌احترامی یا آزردن شخص یا پدیده‌ای به کار می‌رود .

گفتاوردها[ویرایش]

ذمِّ دشنام
هیچ میالا زبان خویش به دشنام      کشته شود به که ناسزا شنود کس
سعدی گوید که طیباب بود فحش      چون ز لب لعل دلربا شنود کس
بنده چنین گویم و ز عهده برآیم      فحش بد است ار چه از خدا شنود کس
محمدهاشم افسر[۱]

منابع[ویرایش]

  1. پارسا تویسرکانی، عبدالرحمان. دیوان شیخ الرئیس افسر. نشر پارت، سلسله نشریات «ما»، چاپ دوم ۱۳۶۲.