خسرو معصومی

از ویکی‌گفتاورد

مجدحسین معصومی معروف به خسرو معصومی (۲۴ ژوئیه ۱۹۵۵) (۱ مرداد ۱۳۳۴) کارگردان ایرانی است. زادهٔ بهشهر مازندران، دانش‌آموختهٔ سینما و تلویزیون از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک؛ از سال ۱۹۷۴م/ ۱۳۵۳ش به سینمای آزاد در بندرعباس درآمد و به شکل حرفه‌ای فیلمسازی را از سال ۱۹۸۲م/ ۱۳۶۱ش آغاز کرد. به نویسندگی و کارگردانی فیلم‌های کوتاه و بلندی پرداخت.[۱]

گفتاوردها[ویرایش]

  • من فیلمساز اجتماعی هستم و کارم نقد است.
  • من به همسرم گفتم که هیچ وقت مهاجرت نمی‌کنم و حتی من را بعد از مرگم در تهران دفن نکنید بلکه در شهر خودم بهشهر مازنداران که به آن عشق می‌ورزم در آرامستان بهشت فاطمه (س) دفن کنید. من دلم برای جوانانی که شب‌ها در کافه‌های ایرانشهر می‌نشینند و مبالغ بالایی را برای گزافه‌گویی‌های مسخره خود در کافه پرداخت می‌کنند می‌سوزد. شرایط دوران جوانی ما با الان از نظر اقتصادی بسیار فرق می‌کند، ما با وجود مشکلاتی که بود می‌توانستیم راحت زندگی کنیم اما الان با این هزینه‌ها زندگی دشوار شده‌است.
  • من دلسوز نظام و جامعه هستم و نمی‌خواهم که چوب لای چرخ نظام کنم و باید برای حل مشکلات راهکار ارائه داد.
    • ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۹/ ۲۰ تیر ۱۳۹۸؛ مصاحبه با «تسنیم»[۲]

منابع[ویرایش]

  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۴۱۹. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «خسرو معصومی: من دلسوز نظام هستم/ موافق مهاجرت نیستم». تسنیم، ۲۰ تیر ۱۳۹۸. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۹ ژوئن ۲۰۲۲. 

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ