توحید شیرازی
ظاهر
میرزا محمّداسماعیل بن محمّدشفیع شیرازی با تخلُّص توحید (۱۸۲۰، شیراز - ۱۸۶۹، شیراز) خوشنویس، شاعر و خوانندهٔ ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]از تو ای دوست به هر رهگذری میبینم | یا دلسوخته یا چشمتَری میبینم | |
عیب زاهد همه آن است که این عشق مرا | عیب دانست و من آن را هنری میبینم | |
به بد و نیک جهان دل منهای خواجه که من | این بد و نیک به دست دگری میبینم | |
شاهی آن است که سر در قدم دوست نهند | ونه در تااج شهی درد سری میبینم[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. هشتم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۰۴. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.