پرش به محتوا

تئودور آدورنو

از ویکی‌گفتاورد

تئودور لودویگ ویزنگروند آدورنو (به آلمانی: Theodor Ludwig Wiesengrund Adorno) (زاده ۱۱ سپتامبر ۱۹۰۳ - درگذشته ۶ اوت ۱۹۶۹) جامعه‌شناس، فیلسوف، موسیقی‌شناس و آهنگ‌ساز نئومارکسیست آلمانی بود.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • «فرهنگ فقط آن هنگام حقیقی و اصیل است که تلویحاً انتقادی هم باشد، و ذهنی که این را فراموش کند، مکافاتش را در منتقدانی که می‌پروراند خواهد دید. انتقاد عنصر ضروری فرهنگ است و خود دچار تناقض است: با همهٔ ناحقیقی بودنش، باز هم حقیقی است، همان‌قدر که فرهنگ ناحقیقی است. ناعادلانه بودن انتقاد در این نیست که بی‌رحمانه موشکافی و تحلیل می‌کند _این بزرگ‌ترین فضیلت آن است_ بلکه در این است که با تسلیم شدن [به وضعیت موجود] از پرسش‌های اصلی طفره می‌رود.»
    • «انتقاد فرهنگی و جامعه»[۱]
  • «لذت هدیه دادن در اندیشیدن به لذتی است که گیرنده می‌برد. هدیه دادن یعنی انتخاب و صرف وقت که دقیقاً در تضاد است با پریشان خاطری.»[۲]

منابع

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. نقل از کتاب جامعه‌شناسی انتقادی، ویراستار پل کانِرتون، ترجمهٔ حسن چاوشیان، تهران: نشر اختران، ۱۳۸۵، صفحهٔ ۳۰۵.
  2. اخلاق صغیر، تئودور آدرنو، حمید فرازنده. تهران: نقش خورشید، ۱۳۸۴