دینو بوتزاتی
دینو بوتزاتی (به ایتالیایی: Dino Buzzati) (۱۶ اکتبر ۱۹۰۶ - ۲۸ ژانویه ۱۹۷۲) نویسنده نامدار ایتالیایی است که شناخته‌شده‌ترین کار او رمان بیابان تاتارها (به ایتالیایی: Il deserto dei Tartari) است.
دارای منبع
[ویرایش]دروگو سرانجام فهمید و لرزش خفیفی بر اندامش افتاد. آب بود. آبشار دور دستی که از لابه‌لای تخته‌سنگ‌های نزدیک فرو می‌ریخت.
بادی که صدای ریزش بسیار بلند آن را به نوسان در می‌آورد. بازی اسرار آمیز پژواک‌ها. از صدای متفاوت سنگ‌های مضروب، صدایی انسانی برمی‌خاست که حرف می‌زد، حرف می‌زد: حرف‌های زندگی مان را که تا فهمیدنشان راهی نبود. اما هرگز فهمیده نمی‌شدند. پس این سرباز نبود که آوازی را زمزمه می‌کرد. انسانی حساس به سرما، به تنبیه و به عشق. بلکه کوهستان متخاصم بود. دروگو فکر کرد چه اشتباه غم‌انگیزی. نکند همه چیز همین‌طور است. می‌پنداریم که اطرافمان پر از مخلوقاتی شبیه به ماست. در حالی که جز یخ و سنگ‌هایی که به زبانی بیگانه با ما سخن می‌گویند نیست. در شرف دست دادن با دوستی هستیم. اما بازو، بی حس، فرو می‌افتد و لبخند، خاموش می‌شود. چون در می‌یابیم کاملا تنهاییم.
باد بر شنل با شکوه افسر می‌کوبد و حتی سایه لاجوردین روی برف، چون پرچمی تکان می‌خورد. ماه می‌رود، می‌رود، آهسته، اما بی‌لحظه‌ای درنگ، نا شکیبای سحر. قلب جیووانی دروگو در سینه می‌تپد.[۱]
منبع
[ویرایش]- ↑ بوتزاتی، دینو. صحرای تاتارها. ترجمهٔ محسن ابراهیم. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۹.
