پرش به محتوا

باصری

از ویکی‌گفتاورد
رقص محلی باصری‌ها

ایل باصری (باسری) از مردمان پارس‌نژاد ایران به‌شمار می‌آیند که در استان فارس زندگی می‌کنند. این ایل یکی از پنج ایل تشکیل دهندهٔ ایلات خمسه است و به خاطر قالی‌ها و گلیم‌های خود شهرت دارد. باصری‌ها حدود صد هزار نفر جمعیت دارند و عمدتاً فارسی‌زبان و شیعه مذهب می‌باشند.

در اشعار شاعران

[ویرایش]
  • «نگار باصریم دستمال به دسته//زده زانو به زانویم نشسته»
«ببستیم عهد و پیمون تا قیومت//چرا اون بی وفا عهدش شکسته»
«به سرحد دشت ترناس لاله‌گونه//به لهباز دلبری شیرین زبونه»
«گمون دارم به صحرای کلایی//برم از بهر دلبر من نشونه»
«عزیزم یار جونی یار جونی// نگار باصری شیرین زبونی»
«پاسارگاد یورد ایل نازنینم//عشایر زاده ایران زمینم»
«به عشق باصری ایل عزیزم//گهی سرحد گهی در گرمسیرم»
ابوذر مهرابی

اشعار محلی و عامیانه

[ویرایش]
  • «دلم میخوا دوازده نون گندم//پنیر باصری خرمای جهرم»
  • «پنیر باصری و ماست لاری//چپش از گله‌های مرگ و ماری»
  • «جنگ و جنگه ای خدا تیر و تفنگه ای خدا//عروسی باصریا چقد قشنگه ای خدا»

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
باصری
دارد.