پرش به محتوا

ایرن زازیانس

از ویکی‌گفتاورد

ایرن زازیانس مشهورشده با تک‌نام ایرن (۲۰ اوت ۱۹۲۷ –۲۸ ژوئیه ۲۰۱۲) (۲۰ مرداد ۱۳۰۶ – ۷ مرداد ۱۳۹۱) در بابلسر، مازندران، از خانواده‌ای ارمنی زاده شد. از سال ۱۹۴۹م/ ۱۳۲۸ش به بازیگری تئاتر، از ۱۹۵۷م/ ۱۳۳۶ش به سینما و از ۱۹۷۵م/ ۱۳۵۴ش به تلویزیون درآمد. تا ۱۹۷۶م/ ۱۳۵۵ش نقش‌های بسیاری آفرید تا اینکه پس از انقلاب ۱۹۷۹م/ ۱۳۵۷ش از فعالیت هنری بازماند.[۱] به سن ۸۴ سالگی در تهران درگذشت.

گفتاوردها

[ویرایش]
  • پس از انقلاب من در برابر سختی‌ها مقاومت کردم و شاید اصلاً اگر انقلاب هم نمی‌شد، به تدریج و خودبخود خسته می‌شدم و می‌رفتم کنار، اما آن سالهایی که هدر رفت، همیشه برای من تأسفبار است که به اجبار کار نکردم.
    • ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۵/ ۲۶ شهریور ۱۳۸۴، مصاحبه با «رادیو فردا»[۲]
  • بازی‌ام در نقش‌های مختلف متفاوت بود. هر نقشی برایم ویژگی خودش را داشت و سعی می‌کردم زن‌هایی را که نقششان را بازی می‌کردم، درک کنم. مطالعه دربارهٔ آن‌ها برایم خیلی جالب بود و در هر زمان با نقشی که داشتم زندگی می‌کردم.
    • ۲۹ اکتبر ۲۰۱۰/ ۷ آبان ۱۳۸۹، مصاحبه با «جدید آنلاین»[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۵۸. شابک ‎۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲. 
  2. «مصاحبه با ایرن، اولین ستاره زن سینمای ایران». رادیو فردا، ۲۶ شهریور ۱۳۸۴. 
  3. شوکا صحرایی. «ایرن، نخستین ستاره ایران». جدید آنلاین، ۲۹ اکتبر ۲۰۱۰/۷ آبان ۱۳۸۹. 

پیوند به بیرون

[ویرایش]
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ