الهام پاوهنژاد
ظاهر
الهام پاوهنژاد (۱۸ سپتامبر ۱۹۷۱، تهران) بازیگر سینما و تئاتر ایرانی است.
گفتاوردها
[ویرایش]- «انسان جایزالخطاست و این یک قانون طبیعت است. متأسفانه رسانهای مثل تلویزیون همیشه از این بهتصویرکشیدن واهمه دارد؛ اشتباهکردن در جایگاه نیروی انتظامی، هنرمند، سیاستمدار، ورزشکار، پزشک و…. خیلی طبیعی است اما چگونگی واکنش به این اشتباه میتواند برای مخاطب الگوی رفتاری باشد. اینکه ما همیشه نگرانیم پلیس یا قاضی یا شخصیتهای مهم اجتماعی اشتباه نکنند غیرعادی است. شخصیتهای نمایشی تلویزیونی یا سیاه هستند یا سفید و به همین دلیل و ویژگی است که شخصیتها باورپذیر نیستند.»[۱]
- «امیدوارم رسانه ملی متوجه و آگاه به این امر باشد که در حال از دست دادن کارگردانان مؤلف و برتر خود، بهدلیل سختگیریهای سلیقهای و ایجاد مشکلات سطحی مالی است.»[۲]
- «شما وقتی پلهها را به ترتیب یکی پس از دیگری طی میکنید و به پلههای بالاتر میرسید، دیگر بهخوبی ارزش گامهایی را که برمیدارید میدانید.»
- «من واقعاً با آدمهایی به تعداد انگشتان دست روبهرو میشوم که دلشان بخواهد با هنر چیزی را تغییر بدهند، بقیه همه فکرشان جای دیگری است.»
- «آدم تا وقتی پدر و مادرش را از دست نداده، هیچوقت باور نمیکند که قرار است یک روزی آنها دیگر نباشند؛ اما وقتی پدر یا مادر آدم فوت میشود، مفهوم مرگ شکل واقعیتری پیدا میکند و برخورد آدم با آن هم جدیتر میشود و آدمی درمییابد که مرگ تنها چیزی است که در مقابلش حقیر و ناتوان است. حالا باورکردن مرگ به آدم میگوید که فرصت زیادی ندارد؛ پس باید از فرصتی که برایش باقی مانده، استفاده کند.»
- «هر آدمی یک ماسک و نقاب دارد که دیگران آن را نمیبینند. درواقع ذهن آدم ناخودآگاه حرفهای خصوصی خودش را میزند، اما دیگران آن را نمیشنوند.»
- «مهمترین اتفاقی که من هر شب با آن مواجه هستم، تماشاگر است. من با تماشاگر ارتباط چشمی دارم که در این ارتباط یک شب ممکن است تماشاگر خوب برخورد کند و یک شب بد.»
- «من از اول با تماشاگران در سالن هستم و دقیق نگاه میکنم که چهکسی در کجا مینشیند و من قرار است که دیالوگم را روبهروی چه کسی بگویم. این برای من تجربه خیلی جذاب و جالبی است.»