محمدعلی افراشته

محمدعلی راد بازقلعه‌ای شهرت‌یافته به افراشته (۱۸۹۹، رشت - ۷ مه ۱۹۵۹، صوفیه) داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، طنزپرداز، شاعر و مؤلف فارسی و گیلکی ایرانی بود که برای معیشت خود پیشه‌های گوناگونی برگرفت.

گفتاوردها

گورنوشتهٔ او

بشکنی ای قلم ای دست اگر

پیچی از خدمت محرومان سر

پالتوی چهاردساله

ای چهاره‌ساله پالتو من		ای رفته سر آستین و دامن
ای آنکه به پشت رو رسیدی		جز خوردی و وصله، پینه‌ئیدی
هرچند که رنگ و رو نداری		وا رفته‌ای و اتو نداری
گشته یقه‌ات چو قاب دستمال		صد رحمت حق به لنگ بقّال
پاره پوری‌ای چو قلب مجنون		چل تکّه چو بقچه ی گلین جون
ای رفته به ناز و آمده باز		صد بار دگر دکّان رزّاز
خواهم ز تو از طریق یاری		امساله مرا نگه بداری
این بهمن و دی مرو تو از دست		تا سال دگر خدا بزرگ است

دربارهٔ او

• «اشعار او… اگر آن جلای فریبندهٔ شعر کلاسیک فارسی را که مدفن معناست، نداشت؛ ولی در عوض ساده‌ترین و حقیقی‌ترین و چه بسا شدیدترین احساسات به زبان تودهٔ مردم را بیان می‌کرد… به نظر من، این از موارد نادری بود که در کشور ما شاعری برای ابداع معانی تازه با حدّت ذهن و لطفِ ذوق به مردم، به کسانی که رنج و راحت و نومیدی و امیدشان کمتر مجالِ تجلّی در صحنهٔ ادبیات ایرانی پیدا کرده است، رو می‌آورد و زبان راست و بی‌پیرایهٔ مردم را به عنوان ابزار کار اختیار می‌نمود. من وجه امتیاز افراشته را با دیگر شاعران ایرانی در همین می‌دانم و به همین جهت برای او ارزش قائلم. با این همه، من افراشته را بیش از هرچه شاعر گیلک می‌دانم»
  • محمود اعتمادزاده