اصلان اصلانیان
ظاهر
اصلان اصلانیان (۱۳۲۴- آذر ۱۳۹۷) شاعر ایرانی و از زندانیان سیاسی پیش از انقلاب ایران بود. او شاعر قطعهٔ شبزدهاست که در قالب آلبوم «چاوش ۲» با آهنگسازی محمدرضا لطفی و خوانندگی محمدرضا شجریان منتشر شد. اصلانیان این شعر را — که در رثای امیرپرویز پویان سروده شدهاست — پیشتر در سال ۱۳۵۶ در شب چهارم از شبهای گوته خوانده بود.[۱][۲]
خورشیدهای شبانه و شباهنگ دو مجموعه شعر از او هستند که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران به چاپ رسیدند.
سرودهها
[ویرایش]- «شب است و چهرهٔ میهن سیاهه
نشستن در سیاهیها گناهه
تفنگم را بده تا ره بجویم
که هر که عاشقه پایش به راهه
برادر بیقراره
برادر شعلهواره
برادر دشت سینهاش لالهزاره
شب و دریای خوفانگیز و توفان
من و اندیشههای پاک پویان
برایم خلعت و خنجر بیاور
که خون میبارد از دلهای سوزان
برادر نوجونه
برادر غرق خونه
برادر کاکلش آتشفشونه
تو که با عاشقان درد آشنایی
تو که همرزم و همزنجیر مایی
ببین خون عزیزان را به دیوار
بزن شیپور صبح روشنایی»- شبزده[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ مقصدی، رضا. «اصلان اصلانیان از میان ما رفت». کیهان لندن. ۸ آذر ۱۳۹۷. بازبینیشده در ۹ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ سرکوهی، فرج. «شعر اصلانیان، بخشی از تاریخ و خاطرهٔ جمعی زخمی ما». اخبار روز. ۶ آذر ۱٣۹۷. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۹ آذر ۱۳۹۷. بازبینیشده در ۹ آذر ۱٣۹۷.