هادی ارفع

هادی صادق‌پور با تخلُّص و شهرت ارفع (مارس ۱۹۳۵، کرمانشاه - ۲۰۰۳،‌ کرمانشاه) آموزگار، شاعر و پژوهشگر ادبی ایرانی بود.

گفتاوردها

او

هرچند که نامی نتوانم برم از او		با یاد وی از سینه کشم نالهٔ یاهو
اهل حرم و دیر و خرابات و کلیسا		سرگشته همه گشته به راه طلب او
آمد خجل از لعل چشمهٔ حیوان		شد منفعل از باغ رخش روضهٔ مینو
افتاد ز پیش نظرم چشمهٔ خورشید		بنمود چو از مهر مه‌ام گوشهٔ ابرو
گردید دلم آینهٔ جلوهٔ جانان		تابید چون بر صورت دل پرتو آن رو
هر عضو من از شوق زند نغمهٔ یاحق		هر موی من از وجود کند نالهٔ یاهو
هر سو که نظر می‌کنم آن شاهد یکتا		گردد متجلّی به بر دیده ز هر سو
تا دور نسازی ز تن این جامهٔ تزویر		آب من و تو کی رود ای شیخ به یک جو
پا بر سر افلاک نهادیم چو ارفع		تا جبهه بودیم به خاک سر آن کو