احمد کرمی
ظاهر
احمد کرمی (۱۹۲۴، خرّمشاه، یزد - ۱۲ مارس ۲۰۱۲، تهران) شاعر، متنویرای کهن، پژوهشگر ادبی و ناشر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- «من در خود آنچنان بضاعتی نمیبینم که خود را جزء شاعران بدانم. شاید بتوانم بگویم به شعر علاقه داشته و دارم و خود را خدمتگزار فرهنگ و ادب مرز و بومم میدانم و در این رهگذر توانستهام بیش از پنجاه دیوان شعر چاپ و منتشر کنم و تعدادی نیز آمادهٔ چاپ دارم و این خدمت را تنها از یاری و راهنمای بزرگان ادب کسب کردهام، وگرنه خود به حساب نمیآیم.»[۱]
آزرده مکن خاطر هر مرد به هیچ | هر شعلهٔ شوق را مکن سرد به هیچ | |
با روی گشاده خاطری خوش گردد | یعنی که دلی شاد توان کرد به هیچ[۱] |
دیدار رُخَت روحافزا خواهد بود | دل را سخت عقدهگشا خواهد بود | |
در مُلکِ دلم حاکمی و نزد تو دل | فرمانبر بیچون و چرا خواهد بود[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۶۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.