احمد عزیزی
ظاهر
احمد عزیزی (زادهٔ ۲۵ دسامبر ۱۹۵۸، سرپل ذهاب - کمارفته از ۵ مارس ۲۰۰۸ - درگذشتهٔ ۶ مارس ۲۰۱۷، کرمانشاه) شاعر، مؤلف و روزنامهنگار ایرانی بود.
گفتاوردها
[ویرایش]میرسد این مژده از گلشن به گوش | مرغ حق هرگز نخواهد شد خموش | |
گر به تاراج خزان گلبن رود خون | رز خود در قدح آید به جوش | |
بار دیگر تازه گردد جان ما | ای همه مغبچگان میفروش | |
ای غزلخوان بلبل باغ خدا | یاسمن بیمار گردد رخ مپوش | |
گوش ما نامحرم اسرار نیست | لب گشا از بهر پیغام سروش | |
ای صبا از کوی جانان نکهتی | آور آخر سوی این دلرفته هوش | |
گر به جای باده زهرت میدهد | یار داند چیست ای عاشق بنوش | |
بارالها مرغ باغ خویش را | در امان دار از خطرهای وحوش | |
ای عجب گر دیده خون گرید | ازین نالهها کز نای دل آید به گوش | |
در غمت ای راحت روح و روان | دل به درد آمد -خدا- جان در خروش |
۷ تیر ۱۳۶۰ [۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ «نسل ما صد پشت خنجر دیده است». جامجم آنلاین. ۱۶ اسفند ۱۳۹۵.