ابوتراب جلی
ظاهر
ابوتراب جلی (۱۹۱۹، دزفول - ۴ ژوئن ۱۹۹۸، تهران) روزنامهنگار، مقالهنویس، کنشگر فرهنگی و شاعر ایرانی بود. [۱]
گفتاوردها
[ویرایش]طبّال ناتونی، با دست رعشهدار | میکوفت طبل، نیمهشبی بر منارهای | |
میساخت در سکوت شب آن بانگ دلخراش | بیدار خفتگان را، از هر کنارهای | |
طفلی پرید با تن لرزان ز خواب ناز | بیرون فکند خود را، از گاهوارهای | |
گریان ز فرط بیم در آغوش مام خویش | با فکر کودکانه همی جُست چارهای | |
مامش به خنده گفت که ای دُر دو چشم من | رخسار دلکش تو فروزان ستارهای | |
از این صدای شوم مشو مضطرب که نیست | جز پوست پارهای به کف زشتکارهای | |
گر اندکی گرانتر، کوبد به طبل خویش | از وی بجا نماند، جز پوست پارهای | |
در این عظیم جثه به جز هیچ نیست | با ظاهری که دارد و شکل و قوارهای | |
بسیار هایل است و مهیب است و ترسناک | چون بانگ طبل در نظر شیرخوارهای[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۹۹۸. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.