ابوالقاسم لاهوتی
ظاهر
ابوالقاسم الهامی با تخلُّص و شهرت لاهوتی (۴ دسامبر ۱۸۸۷ میلادی، کرمانشاه - ۱۶ مارس ۱۹۵۷ میلادی، مسکو) روزنامهنگار، سیاستمدار، نظامی، ادیب، شاعر، داستاننویس، مؤلف و مترجم ایرانی بود. از ۱۹۲۵ ساکن دوشنبه (بههنگام جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان شوروی) شد.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]فقط سوز دلم را در جهان پروانه میداند | غمم را، بلبلی کاواره شد از لانه میداند | |
نگریم چون ز غیرت، غیر میسوزد به حال من | ننالم چون ز غم، یارم مرا بیگانه میداند | |
به امیدی نشستم شکوهٔ خود را به دل گفتم | همی خندد به من، این هم مرا دیوانه میداند | |
به جان او، که دردش را هم، از جان دوستتر دارم | ولی میمیرم از این غم، که داند یا نمیداند؟ | |
نمیداند کسی کاندر سر زلفش چه خونها شد | ولیکن، موبه مو، این داستان را شانه میداند | |
نصیحتگر، چه میپرسی علاج جان بیمارم؟ | اصول این طبابت را، فقط جانانه میداند[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. چهارم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۱۱۳. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.