ابوالحسن ورزی
ظاهر
ابوالحسن ورزی (۱۹۱۴، تهران - ۱۹۹۴، تهران) حقوقدان، مقامدار حقوقی-اداری گوناگون، شاعر، مترجم و نوازندهٔ ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]شاخهٔ بشکستهام کز برگ و بار افتادهام | از نگونبختی، ز چشم نوبهار افتادهام | |
پایمال باغبانم در بهار زندگی | غنچهٔ پژمردهام کز شاخسار افتادهام | |
بینصیبی بین که شد گهوارهٔ من گور من | دانهٔ بیحاصلم در شورهزار افتادهام | |
در گلستانی که گلچین غارتِ گل میکند | من چو اشک شبنم از چشم بهار افتادهام | |
نور خورشیدم که بر ویرانهها تابیدهام | پرتو شمعم که بر روی مزار افتادهام | |
از سبکباری نگردد پایمال من کسی | سایهٔ سروم نه روی سبزهزار افتادهام | |
مایهٔ نابودی من شعلهٔ آه من است | در میان خرمن خود، چون شرار افتادهام | |
در فراموشی به سرآمد بهار عمر من | چون گل صحرا ز گلشن برکنار افتادهام[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. ششم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۳۸۵۲. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.