پرش به محتوا

ابن خلدون

از ویکی‌گفتاورد

عبدالرّحمن بن محمد بن خَلدون حَضرَمی با کنیهٔ ابو زید، شهرت‌یافته به ابن خلدون (۲۷ مه ۱۳۳۲، تونس‌شهر - ۱۹ مارس ۱۴۰۶، قاهره) تاریخ‌نگار عرب شمال‌آفریقایی، فیلسوف و جامعه‌شناس بود.


گفتاوردها

[ویرایش]
  • «پیروی از سنّت‌ها و عُرف‌ها به این معنی نیست که مردگان زنده‌اند، بلکه به این معنی است که زندگان مرده‌اند.»[۱]
  • «هدف تاریخ درک معنای باطنی رویدادهاست… تعمق و تلاش برای یافتن حقیقت، توضیح دقیق علت‌ها و مبادی اوضاع و احوال فعلی، شناخت عمیق چگونگی و چرایی رویدادهاست. از این رو، تاریخ به طور جدی در فلسفه ریشه دارد. تاریخ شایستهٔ آن است که شاخه‌ای از فلسفه به شمار آید.»
    • در «مقدمه»[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. http://www.eqtibas.com/detail/470
  2. هیوز-وارینگتن، مارنی. «ابن خلدون». در Fifty Key Thinkers on History [پنجاه متفکر کلیدی در زمینهٔ تاریخ]. ترجمهٔ محمدرضا بدیعی. تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر، ۲۰۰۰. ۲۶۶. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۰۰۱۱۰۴۱.