آمریتا پریتام
ظاهر
آمریتا پریتام (۳۱ اوت ۱۹۱۹، گوجرانواله — ۳۱ اکتبر ۲۰۰۵، دهلی) شاعر و نویسندهٔ هندی بود که به زبانهای هندی و پنجابی مینوشت. او در طول بیش از شش دهه فعالیت بیش از ۱۰۰ کتاب منتشر کرد.
گفتاوردها
[ویرایش]- «در گوشهای از آسمان آبی
- سوت کارخانهٔ شب به صدا در میآید
- دود سفید غلیظی فواره میزند
- از دودکش ماه.
- در کورههای بیشمار رؤیا
- عشق زنجیر
- سوخت میرساند به همهٔ آتشها.
- دیدار تو
- معیشت من
- دمی با تو به سر بردن
- اجرتِ روزانهام.
- من خوراکِ روحم را میخرم
- میپزم و میخورم
- و به کناری مینهم ظرف خالی شده را.
- دستهایم را با آخرین نفسهای آتش گرم میکنم.
- و به بستر میروم
- شکرگزار خدا
- سوت کارخانهٔ شب بلند میشود
- و از دودکش ماه
- دود بیرون میزند، به نشان هی امید.
- دسترنجم را به تمامی مصرف میکنم
- نه در اندیشهٔ پسماندههای دیروزم
- و نه ذرهای از برای فردای خود ذخیره میکنم.»
- — دسترج روزناه[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ حسنزاده، فریده. شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی. تهران: نگاه، ۲۰۰۱. ۱۹۷. شابک ۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶.