آقاعلی زنوزی
آقاعلی زنوزی مشهور به مدرس و حکیم مؤسس (متولد ۱۲۳۴ قمری در اصفهان- ۱۳۰۷ قمری در تهران) از حکمای قرن چهارده هجری قمری است.
گفتاوردها دربارهٔ او
[ویرایش]- « «گوبینو در کتاب سه سال در ایران دربارهٔ زنوزی توضیحاتی را ارائه می‌دهد و می‌گوید که او در حال نگارش کتابی دربارهٔ تاریخ فلاسفه از ملاصدراست. نسخه‌های دست‌نویس آقاعلی زنوزی در کتابخانه استراسبورگ فرانسه موجود است… کنت دوگوبینو در کتابش دربارهٔ چهره آقاعلی زنوزی هم توصیفاتی داشته و او را شخصیتی برجسته، ضعیف‌الجثه، کوتاه قد، سبزه رو و با هوشی مافوق هوش متوسط شرح داده است. گوبینو می‌گوید حکیم طهران در ابتدا درس الهیات را تدریس می‌کرد اما حتی پس از ترک آن هم از محبوبیتش کاسته نشده و حلقه شاگردانش در منزل او تشکیل شد.»»
- کریم مجتهدی، ۱۳۹۳[۱]
- «یکی از نوادگان فتحعلی‌شاه، بدیع‌الملک میرزا پسر دولت‌شاه بود. او به حکمت علاقه‌مند بود و معلمان خوبی داشت. روزی او هفت سؤال را طرح می‌کند و از حکیم طهران می‌خواهد که به آنها پاسخ دهد. سؤال هفتم دربارهٔ فلاسفه غرب است که حکیم طهران به صورت مختصر به آن پاسخ داده اما ۶ سؤال اصلی او را حکیم طهران بسیار مبسوط و معقول به زبان فارسی شرح داده است که بسیار اهمیت دارد. پس از مرگ آقا علی زنوزی این هفت سؤال با عنوان بدایع‌الحکم چاپ سنگی شد.»
- کریم مجتهدی، ۱۳۹۳[۱]
منابع
[ویرایش]
 این یک نوشتار ناتمام است. با گسترش آن به ویکی‌گفتاورد کمک کنید. |