مهدی آذر یزدی

مهدی آذر یزدی (۱۸ مارس ۱۹۲۲، یزد- ۹ ژوئیه ۲۰۰۹، تهران) داستان‌نویس، مؤلف، شاعر و عکاس ایرانی بود.

گفتاوردها

• «اولین بار که به فکر تدارک کتاب برای کودکان افتادم سال ۱۳۳۵ یعنی در سن ۳۵ سالگی ام بود. بعضی‌ها از کودکی شروع به نوشتن می‌کنند، ولی من تا هجده سالگی خواندن درست و حسابی را هم بلد نبودم.»

دربارهٔ او

• «این بزرگ از فقر و محرومیت سکویی ساخت تا به وادی غنای فکری و فرهنگی اوج گیرد. مناعت طبع، شکیبایی، تیزبینی، خداجویی و وطن‌خواهی این نویسنده بزرگ، ستایش هر حقیقت طلب خیرخواهی را برمی‌انگیزد. نقش او در تاریخِ بیش از نیم قرن اخیر هیچگاه فراموش نخواهد شد.»
  • محمد خاتمی
• «استاد مهدی آذریزدی که در دوران تحصیلی در سال سوم متوسطه درس می‌خوانند با وی آشنا شدم که در آن زمان وی به عنوان فردی صاحب اندیشه که عاشقانه با کاغذ و نوشته برخورد می‌کرد و با پشتکاری عجیب، بدون هیچ ادعایی، فقط یک معشوق در زندگی داشته و کاسه دل خود را ازتمام آرزوهای غیر از کتاب کنده و تنها به کتاب پرداخته است.»
  • محمدعلی اسلامی ندوشن ۱۱ مارس ۲۰۰۲/ ۲۰ اسفند ۱۳۸۰
• «آشنایی ما از کتاب شروع شد که وی یک کتاب‌فروشی در یزد داشت، و بعد همین علاقه مشترک به کتاب، دوستی ما را تا دم آخر ادامه بخشید. مورد آذر یزدی یکی از نمونه‌های تأسف‌بار است. تا زنده بود کسی به او اعتنا نداشت، و بعد که دیگر نبود او را بر سر دست بلند کردند. آذر همیشه همان بود، مردی ساده زیست و خانه به دوش که مرگ چیزی بر آن نیفزود، و چون زن و بچه نداشت به بچه‌های دیگران روی آورد و برای آنها قصه نوشت.»
  • محمدعلی اسلامی ندوشن در مصاحبه محمد صادقی با او، ماهنامه مهرنامه، فروردین ۱۳۹۱/ مارس ۲۰۱۲