چارلی چاپلین

از ویکی‌گفتاورد
چارلی چاپلین خطاب به آلبرت اینشتین: مردم به استقبال من می‌آیند چون همه آنها من را می‌فهمند ولی به استقبال تو می‌آیند چون هیچ‌کدام تو را نمی‌فهمند.[۱][۲]

چارلی چاپلین (۱۶ آوریل ۱۸۸۹–۲۵ دسامبر ۱۹۷۷) بازیگر، فیلمنامه‌نویس، کارگردان و آهنگساز انگلیسی بود.

گفتارها[ویرایش]

  • فیلمسازان باید به این بیندیشند که فیلم‌هایشان را در روز رستاخیز با حضور خودشان نمایش داده خواهد شد.[۳][۴][۵]
  • هیتلر و چارلی چاپلین تقریباً همسن بودند، هیتلر فقط چهار روز از چارلی چاپلین کوچکتر بود: این سرنوشت ما دو تا بود که یکی دنیا را بخنده بندازه و دیگری به گریه، و اگر سرنوشت می‌خواست، کاملاً بر عکس می‌شد.
  • اگر روزی خیانت دیدی، بدان که قیمتت بالاست.
  • حتی بهترین فرزندان نیز دشمن جان پدر و مادرانند.
  • از دشمن خود یکبار بترس و از دوست خود هزار بار.
  • نقاش کامل آنست که از هیچ برای خود سوژه بسازد.
  • خوشبختی فاصله این بدبختی تا بدبختی دیگر است.
  • حتی تظاهر به شادی نیز برای دیگران شادی بخش است.
  • ازدواج مثل بازار رفتن است تا پول و احتیاج و اراده نداری بازار نرو.
  • انسان اگر فقیر و گرسنه باشد بهتر از آن است که پست و بی عاطفه باشد.
  • بزرگ‌ترین الماس جهان آفتاب است، که خوشبختانه بر گردن همه می‌درخشد.
  • درخشان‌ترین تاجی که مردم بر سر می‌نهند در آتش کوره‌ها ساخته شده‌است.
  • مردمان روی زمین استوار، بیشتر از بندبازان روی ریسمان نااستوار سقوط می‌کنند.
  • شکست خوردن ناراحتی ندارد. آدم باید شجاع باشد تا بتواند از خودش یک احمق بسازد.
  • اگر شاد بودی آهسته بخند تا غم بیدار نشود و اگر غمگین بودی آرام گریه کن تا شادی ناامید نشود.
  • این یکی از تضادهای زندگی ما است که آدم همیشه کار اشتباه را در بهترین زمان ممکن انجام می‌دهد.
  • وقتی زندگی صد دلیل برای گریه کردن به شما نشان می‌دهد، شما هزار دلیل برای خندیدن به آن نشان دهید.
  • من دریافته‌ام که ایده‌های بزرگ هنگامی به ذهن راه می‌یابند که مصمم به داشتن چنین ایده‌هایی باشیم.
  • شاید زندگی آن جشنی نباشد که تو آرزویش را داشتی، اما حالا که به آن دعوت شده‌ای، تا می‌توانی زیبا برقص.
  • دنیا آنقدر وسیع است که برای همه مخلوقات جا هست. به جای آن که جای کسی را بگیرید، تلاش کنید جای واقعی خودتان را بیابید.
  • خودپسندی زنها بزرگترین علت بدبختی ایشان و نابودی خانواده هاست. هیچ چیز به اندازه خودپسندی زنها بنیان خانواده را نابود نکرده‌است.
  • زندگی در کلوز آپ (نمای نزدیک) تراژدی و غم‌انگیز است و در لانگ شات (نمای دور) کمدی و خنده دار!
  • از لحظه‌ای که بلیط سینما را می‌خرید وارد دنیای دیگری می‌شوید.
  • گاهی هیچ چیزی برای از دست دادن ندارم، لم می‌دهم و به بدبختی‌هایم لبخند می‌زنم…

مردم فکر می‌کنند هیچ مشکلی ندارم، اما زندگی بدون مشکل فقط یک خواب است… آدم هم نمی‌تواند همیشه بخوابد!

  • یک روز بدون خنده، روزی است که به هدر رفته‌است …
  • لبخند بزن! بدون انتظار پاسخی از دنیا، بدان روزی دنیا آنقدر شرمنده می‌شود که به جای پاسخ لبخند، با تمام سازهایت می‌رقصد.
  • اگر می‌خواهید دشمنان خود را تنبیه کنید، به دوستان خود نیکی کنید.
  • آموخته‌ام که با پول می‌شود خانه خرید ولی آشیانه نه،

رختخواب خرید ولی خواب نه، ساعت خرید ولی زمان نه،

می‌توان مقام خرید ولی احترام نه، می‌توان کتاب خرید ولی دانش نه،

دارو خرید ولی سلامتی نه، خانه خرید ولی زندگی نه و بالاخره،

می‌توان قلب خرید، ولی عشق را نه، آموخته‌ام که…

تنها کسی که مرا در زندگی شاد می‌کند کسی است که به من می‌گوید: تو مرا شاد کردی

آموخته‌ام … که مهربان بودن، بسیار مهم‌تر از درست بودن است

آموخته‌ام … که هرگز نباید به هدیه‌ای از طرف کودکی، نه گفت

آموخته‌ام … که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستم دعا کنم

آموخته‌ام … که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد،

همه ما احتیاج به دوستی داریم که لحظه‌ای با وی به دور از جدی بودن باشیم

آموخته‌ام … که گاهی تمام چیزهایی که یک نفر می‌خواهد،

فقط دستی است برای گرفتن دست او، و قلبی است برای فهمیدن وی

آموخته‌ام … که پول شخصیت نمی‌خرد

آموخته‌ام … که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگی را تماشایی می‌کند

آموخته‌ام … که خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید.

پس چه چیز باعث شد که من بیندیشم می‌توانم همه چیز را در یک روز به دست بیاورم

آموخته‌ام … که چشم پوشی از حقایق، آنها را تغییر نمی‌دهد

آموخته‌ام … که این عشق است که زخمها را شفا می‌دهد نه زمان

آموخته‌ام … که وقتی با کسی روبرو می‌شویم انتظار لبخندی جدی از سوی ما را دارد

آموخته‌ام … که هیچ‌کس در نظر ما کامل نیست تا زمانی که عاشق بشویم

آموخته‌ام … که زندگی دشوار است، اما من از او سخت ترم

آموخته‌ام … که فرصتها هیچ‌گاه از بین نمی‌روند،

بلکه شخص دیگری فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد

آموخته‌ام … که لبخند ارزانترین راهی است که می‌شود با آن، نگاه را وسعت داد.

  • اشتباهم این بود هر جا رنجیدم خندیدم، فکر کردند درد ندارد، ضربه‌هایشان را محکم‌تر زدند[۶]

سخنان چاپلین در دیکتاتور بزرگ[ویرایش]

من متأسفم، ولی من نمی‌خواهم یک امپراطور باشم. این به من مربوط نمی‌باشد. من نمی‌خواهم فرمانده یا غاصب هیچ‌کسی باشم. من باید دوستدار کمک باشم به همگی در صورت امکان. یهودی، غیر یهودی، سیاه، سفید. ما همگی خواستار کمک به همدیگر هستیم. انسانها دوستار و خواستار این امر می‌باشند. ما انسانها خواستار یک زندگی سرشار از خوشبختی در کنار هم هستیم نه زندگی توأم با بدبختی. ما انسانها خواهانه تنفر و انزجار و تحقیر یکدیگر نیستیم. در این جهان جا برای همگان وجود دارد. زمین خوب غنی است و قابلیت فراهم آوردن امکانات لازم را برای تمامی انسانهارا دارد. شیوهٔ زندگی می‌تواند راهی آزاد توأم با زیبایی باشد، ولی ما راه را گم کرده‌ایم.

حرص و آز روح انسان را مسموم کرده‌است، به وسیلهٔ ایجاد تنفر تمام جهان را پر از موانع کرده‌است ما را به سمت بدبختی و خونریزی سوق داده‌است، ما (انسان مدرن) سرعت را ایجاد کرده‌ایم و بدینوسیله خود را هدف قرار داده‌ایم، زندگی صنعتی با ایجاد تولید انبوه ما را در موقعیّت (تقاضا) قرار داده‌است. دانش ما، ما را خودخواه ساخته‌است دانش ما، ما را خودخواه ساخته‌است؛ و هوش و ذکاوت ما، ما را تبدیل به موجوداتی سنگدل و بیمهر و بی عاطفه نموده‌است. ما بیشتر از آنچه لازم است فکر و کمتر از احساساتمان استفاده می‌نمائیم. بیشتر از ماشینه کردن ما به انسانیت نیاز داریم بیشتر از ماشینه کردن ما به انسانیت نیاز داریم. بیشتر از با هوش بودن ما به مهربانی و خوش قلبی نیاز داریم. بدون این ویژگی‌ها در زندگی، زندگی وحشیانه خواهد شد و جهان از بین خواهد رفت.[۷]

  • آزادی هیچ وقت از بین نمی‌رود تا زمانی که آدم‌ها می‌میرند.

دربارهٔ چاپلین[ویرایش]

چاپلین از شخصیت‌های تأثیرگذار سدهٔ بیستم بود از همین رو افراد بزرگ دیگر نیز در مورد او صحبت کرده‌اند:

مارتین سیف در کتابی تحت عنوان چاپلین: یک زندگی می‌نویسد:

— چاپلین فقط بزرگ نبود، او غولی بود.

— چارلی فیلم‌های طنز را به نقدها و طنزهای اجتماعی تبدیل می‌کرد، بدون از دست دادن استعداد حیرت انگیزش در خنداندن ما.

— چاپلین انسانی رمانتیک، اندوهناک و عجیب بود، دارای ظاهری بی اطلاع از عظمتی که در درونش بود.

— عده‌ای سینما را عالی‌ترین شکل هنر قرن بیستم به حساب می‌آورند و بسیاری چاپلین را نابغهٔ برجستهٔ سینما می‌دانند.

پانویس[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ