انفاق

از ویکی‌گفتاورد

انفاق یک کلمه عربی به معنی هزینه، پرداخت است. در اسلام ، به اعطای مال (یا چیزی دیگر) در راه خدا به فقیران (یا دیگر راههای مورد نیاز) گفته می‌شود، بدون آنکه بخشنده نفعی برد یا بازگشتِ مال را خواهد.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، سپس در پی آنچه انفاق کرده‌اند، منّت و آزاری روا نمی‌دارند، پاداش آنان برایشان نزد پروردگارشان [محفوظ] است، و بیمی بر آنان نیست و اندوهگین نمی‌شوند.(۲۶۲) گفتاری پسندیده [در برابر نیازمندان] و گذشت [از اصرار و تندیِ آنان] بهتر از صدقه‌ای است که آزاری به دنبال آن باشد، و خداوند بی‌نیاز بردبار است. (۲۶۳)»
    • قرآن ، در سوره بقره آیه ۲۶۲ و ۲۶۳
  • «با انفاق هم خود در ساختن جامعه‌مان و ارتقای سطح آن شرکت کرده‌ایم و هم افراد جدیدی را مشارکت داده‌ایم. چون سطح جامعه ارتقا یابد. هر انسانی، چه انفاق‌کننده و چه گیرنده آن، بدون هیچ تفاوتی از آن بهره می‌برد.».