یزید
یزید پسر معاویه (زاده ۲۵ قـ. - درگذشته ۶۴ قـ) در حوارین سوریه؛ دومین خلیفه از دودمان اموی بود.
گفتاوردها
[ویرایش]- خداوند ابن مرجانه - عبیدالله بن زیاد - را لعن کند، اگر بین او و حسین رحمی بود، هرگز او را نمی‌کشت.
- مقتل علی ابن ابی‌طالب و الحسین
- چون خداوند در کسی خیری بیند او را در دین فقیه کند.
- تاریخ دمشق - ابن عساکر
دربارهٔ او
[ویرایش]- «حق این است که یزید به قتل حسین رضایت داد و او را چنین بشارت دادند و به اهل بیت رسول اهانت کرد پس لعنت خدا بر وی و بر یاران و همراهان اوست.»
- التفتازانی - شرح عقاید النفسیه
- «یزید ناصبی غلیظ و تندخویی بود که اخلاق سگان را داشت و مسکر می‌نوشید و از هیچ معصیت و منکری روی گردان نبود. دولتش به قتل حسین آغاز گشت و به ویرانی کعبه تمام یافت.»
- الذهبی - المصدر
- «به راستی یزید پیشوایی فاسق و کافر و شایستهٔ لعن بود.»
- ابن کثیر - البدایه ۸/۲۳۸
- «و یزید مردی ستمگر و ظالم و فاسق بود و مسوول در قتل نوادهٔ رسول خدا صلی الله علیه و سلم و اصحاب او رضی الله عنهم است. او آشکارا شراب می‌نوشید و با سگان می‌نشست. اخلاقش اخلاق فرعون بود. جز این که فرعون در امر رعیت مدارا بیشتر می‌نمود تا وی و انصاف بیشتر داشت و تدبیر بیشتر.»
- المسعودی - مروج الذهب: ۳ / ۸۲
- «دخالت یزید در کشتن حسین بن علی مسلم نیست و اگر هم باشد قتل نفس، فسق است نه کفر.»
در چامه
[ویرایش]ای که گفتی بر یزید و آل او لعنت مکن
زان که شاید حق تعالی کرده باشد رحمتش
آنچه با آل نبی کرد او، اگر بخشد خدای
هم ببخشاید مرا گر کرده باشم لعنتش
