رضا پاکنژاد
ظاهر
سید رضا پاکنژاد (۲۳ مارس ۱۹۲۴، یزد - ۲۸ ژوئن ۱۹۸۱، تهران) پزشک، مقامدار بهداری، شاعر، مؤلف و نمایندهٔ حوزهٔ انتخابیه یزد در مجلس یکم شورای اسلامی از ۲۸ مه ۱۹۸۰ تا بههنگام کشتهشدنش در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی به تاریخ ۲۸ ژوئن ۱۹۸۱ بود. [۱]
گفتاوردها
[ویرایش]مر بر خلاف رسم جهان هر که بد کند | نیکی کنیم آن قدرش تا خجل شود | |
داریم فطرتی که گمان پلید را | راهی ندادهایم که وارد بدل شود | |
از راز خلق پر شده صندوق سینه لیک | بستیم سخت و باز فقط زیر گل شود | |
آزادمرد باش که حیف است آدمی | از بهر چند روزه ی دنیا کسل شود | |
هر کس ز قید غم دل آزردهای رهاند | بر لوح دهر نام گرامش سجل شود[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. هشتم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۶۶. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.