ازوپ

ازوپ در سدهٔ ششم (پیش از میلاد) می‌زیسته وبه روایتی برده‌ای از اهالی فریقیه (سارد) بوده‌است. مجموعه داستانهای او که به نام «افسانه‌های ازوپ» معروف است، بین سدهٔ اول و ششم میلادی باز نویسی شده‌است. بسیاری از امثال و حکمی که در زبان بسیاری از ملت‌ها رایج است، ریشه در داستان‌های ازوپ دارد.

تجسم نقاش اسپانیایی دیگو والزکز از ازوپ

بدون منبع

• «آنوقت که جیک جیک مستانت بود، یاد زمستانت نبود.»
• «از ماست که بر ماست.»
• «از یک پرستو تابستان نشود.»
• «اگر یزد نیست، گـَز هست!»
• «برای نهادن چه سنگ و چه زر.»
• «به ساز کسی رقصیدن.»
• «پای سریع به از شاخ زیبا است.»
• «تخم مرغ دزد شترمرغ دزد می‌شود.»
• «زبان بهترین و بدترین چیزهای دنیا است.»
• «شجاع بودن از مسافت نسبتأ دور، کار آسانی است.»
• «علم تقسیم را از که باید آموخت؟ از کله کـَنده گرگ عبرت آموز!»
• «کوه کندن و موش برآوردن.»
• «مار در آستین پروراندن.»
• «نه زنگی به حمام گردد سفید.»