احمد مهدوی دامغانی
ظاهر
احمد مهدوی دامغانی (۱۳ شهریور ۱۳۰۵ – ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) نویسنده و پژوهشگر ایرانی، متخصص در ادبیات عرب، استاد پیشین دانشگاه تهران و دانشگاه هاروارد بود.
گفتاوردها
[ویرایش]- «من، در طول سردفتریِ خودم، ۴۲ سال که در ایران سردفتر بودم، نسل سه طبقه تقسیمنامه نوشتم؛ جد، فرزند، نوه. این مالها همینطور دست به دست گشتهاست. برای سه طبقه تقسیمنامه اموال نوشتم. خودشان رفتند و اموالشان را گذاشتند.»[۱]
- «این است که سردفتر نباید خودش رو به مال بکند و مالاندوزی بکند و خداینکرده، خداینکرده، خداینکرده حیثیت و آبروی خودش را برای خاطر مال و برای مالدوستی در معرض اهانت قرار بدهد.»[۲]
- درباره دشمنی حسینعلی منتظری با وی «در مقام رد بعض فرمایشاتی که معظمله درباره "فدک" فرموده بودند… و شاید ضمن سخنهایم تعریضی به مرحوم منتظری زده بودم و شیر پاک خوردهای که در کلاس بود عینا حرفهای مرا ضبط کرده بود و یک روز آقای بازپرس اوین آن نوار را گذاشت و گفت: "ببین که چه فضولیهایی نسبت به فقیه عالیقدر کردهای"… شاید آن روز (آقای منتظری به وسیله طلبه) از جناب آقای محمدی گیلانی خواسته بود که تشدید مجازاتی برایم قائل شود خدا داناست نمیدانم». «آنچه این "سوءظن" یا حدس منبنده را تأیید میکند این است که وقتی که برای صدور نامه ممنوعیت از خروج از ایران به آقای سیدعلیاصغر ناظمزاده مراجعه کردم که متصدی آن اقدام بودند… آقای ناظمزاده باز مسأله حرفهای مرا در کلاس درس راجع به فدک و اینکه به مرحوم آقای منتظری اهانت کردهام به رخ من بنده کشید».[۳]