یحیی ریحان
ظاهر
یحیی سمیعیان با تخلُّص ریحان (۱۸۹۵، تهران - ۱۹۸۴، تهران) روزنامهنگار، مقالهنویس و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]روز و شب مایین و درد و ناله و سوزنده آهی | ای صنم در عشق تو ما را بود خوش دستگاهی | |
بارها قصد کردم راه صحرا پیش گیرم | جز سر کوی تو جانا پیش نامد هیچ راهی | |
پیش خو گفتم که دلها را به دلها راه باشد | با کمال هوشیاری کرده بودم اشتباهی | |
خاطرم تابنده است از معرفت چون آفتابی | تا سر و کارم بود با خوبرویی همچو ماهی | |
عاشقم شوریدهام پیشم مکن هرگز حدیثی | جز رخسار نگاری جز ز چشمان سیاهی | |
ای که پرسیدی که ریحان کیست بشتو تا بگویم | عاشقی افسردهحالی، خستهجانی بیپناهی[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. سوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۶۶۴. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.