گیلیاد (رمان)

از ویکی‌گفتاورد

گیلیاد (به انگلیسی: Gilead) رمانی از مریلین رابینسون که در سال ۲۰۰۴ منتشر شده‌است. برندهٔ جایزهٔ پولیتزر و جایزهٔ حلقهٔ منتقدین کتاب آمریکا سال ۲۰۰۵ شده‌است.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «مشتش را مقابل چشمان او گشود. حالا زیرزمین به دخمه ای سیاه بدل شده بود. خواست که بالا برود. خواست که خانم سامانی را صدا بزند. اما چشم‌هایش از کف دست او جم نمی‌خورد. آنچه در دیدرسش بود، بی‌اختیار نفسش را به شماره انداخت.»[۱]
در عشق، قضاوت روا نیست. تناسبی هم در آن وجود ندارد و لازم هم نیست وجود داشته باشد زیرا عشق به هر شکل خاصی که باشد فقط یک لحظه یا یک حکایت کوتاه است از قبول واقعیتی غیرقابل فهم. هیچ معنایی نمی‌توان از آن انتظار داشت چرا که حادثه ای ابدی در گذر زمان است. از این رو چطور می‌تواند مطیع علت یا معلول باشد؟»
دو تیغ تیز بر شقیقه‌هایش فرومی‌رفت و بیرون می‌آمد. قوت بیان جمله ای را نداشت. تنها خیره شده بود بر کف دست زن. قدمی به جلو گذاشت. ناباور. اما مصر… گلوله آتش بر کف دستش سر خورد. حس سردی فرو ریخت روی پوستش. سنجاق کف دستش تکان تکان خورد. آرام نزدیک تر گرفتش. یک سنجاق سینه معمولی بود! چشم‌هایش دو دو می‌زدند و فشار می‌آوردند به سرش.»

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. مریلین رابینسون، گیلیاد، ترجمهٔ مرجان محمدی، انتشارات آموت، ۱۳۹۵.