کامران شیردل
ظاهر
کامران شیردل (۲۱ ژوئن ۱۹۳۹) (۳۱ خرداد ۱۳۱۸) کارگردان و مستندساز ایرانی است. زادهٔ تهران، دانشآموختهٔ رشتهٔ معماری و سینما از مرکز تجربیات سینمایی رم؛ از سال ۱۳۴۳ش به ساخت فیلم کوتاه به سینما درآمد و از ۱۳۵۰ش به فیلم بلند. به فیلمنامهنویسی و تدوینگری نیز روی آورد.[۱]
گفتاوردها
[ویرایش]- من همیشه دنیای خود را برای انجام کارهایم چه فیلمهای مستند و چه عکاسی داشتم.. «ندامتگاه زنان» که در سال ۱۳۴۵ ساختم یا «قلعه» که با محوریت موضوع شهر نو ساخته شد و فیلم مستند «آن شب که باران آمد» نشان میدهد که من با استقبال به سمت انقلابی رفتم که همان مردم رقم زده بودند و حس کردم آدمهایی که در آن فیلمها بودند و من سعی داشتم دردشان را بیان کنم، به خیابانها آمدهاند و حقشان را میخواستند. قصد ندارم دربارهٔ خوب یا بد بودن آن صحبت کنم اما میتوانم بگویم بخشهایی از همان آدمهایی که فیلمهایشان را ساختم، انقلاب کردند. در واقع این همان انقلابی است که من به دنبالش بودم.
- در آثار من شاهد طنزی تلخ هستید. طنز یا در کسی وجود دارد یا ندارد.
- معتقد هستم سینمای ما، البته نمیگویم همه آثار، اما بیشتر آثار سینمایی که تولید شدهاند و میشوند، خیلی سریع به بیراهه میروند. سینمایی است که به اعتقاد من با صداقت و دقت حرفی را که باید بزند، نمیزند و سینمایی است که با خودش و در نتیجه با تماشاچی تعارف دارد؛ سینمایی است که چوب سانسور و نفی را بالای سر خود میبیند و در نتیجه نمیتوان به آن دل داد. از این رو بهطور کلی ارتباطم را با سینما و مقوله مستندسازی قطع کردم.
- ۸ دسامبر ۲۰۱۸/ ۱۷ آذر ۱۳۹۷؛ مصاحبه با «ایلنا»[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ امید، جمال. فرهنگ سینمای ایران. تهران: نگاه، ۱۳۷۷ش-۱۹۹۸م. ۲۶۸. شابک ۹۶۴۶۱۷۴۸۹۲.
- ↑ «شک نکنید هر فیلمی که بسازم سانسور خواهد شد/شدیدا مواظب هستم که فیلم نبینم/هنوز هم بخشهایی از انقلاب برای نسل جدید جذاب است». ایلنا، ۱۷ آذر ۱۳۹۷. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۴ آوریل ۲۰۲۲.