ژاک رانسیر
ژاک رانسیر فیلسوف فرانسوی، استاد فلسفه در مدرسهٔ دانش آموختگان اروپا در ساس فی و استاد بازنشستهٔ فلسفه در دانشگاه پاریس (سن دُنی) است. نام وی پس از همکاری در نگارش مشترک خوانش کاپیتال(۱۹۶۸) به همراه فیلسوف مارکسیست ساختارگرا، لوئی آلتوسر بر سر زبان‌ها افتاد.
گفتاوردها
[ویرایش]- «کار من بر روی سیاست در واقع تلاشی بود برای نشان دادن اینکه سیاست به جای اینکه بکارگیری قدرت با تلاش برای کسب قدرت باشد، شکل دهی و پیکربندی جهانی ویژه است که همه چیز در آن اوبژه‌های سیاسی اند.»[۱]
- «مسئله اینجاست که مگر رسالت مدارس دولتی آزادکردن زنان است. اگر این‌گونه است، پس چرا دولت کارگران و دیگر گروه‌های تحت سلطه در جامعه فرانسه را آزاد نمی‌کند؟ انواع انقیاد وجود دارد؛ از اجتماعی گرفته تا جنسی و نژادی. اصل اساسی یک ایدئولوژی ارتجاعی انگشت‌گذاشتن بر یک شکل خاص از قبول سلطه است و بقیه انواع سلطه بهتر است سر جای خود باقی بمانند. همان مردمی که زمانی فمینیسم را به «فرقه‌گرایی» متهم می‌کردند حال «فمینیسم» خود را کشف کرده‌اند تا توجیهی باشد بر قوانین ضدحجاب. مطمئناً وضع زنان در جهان اسلام مسئله‌ساز است، لیکن این خود زنان درگیر با حجاب هستند که باید درخصوص اینکه چه چیزی ظالمانه است تصمیم بگیرند. به‌طور کلی مردمی که از ظلم و سرکوب رنج می‌برند باید علیه قبول سلطه خود بشورند - نمی‌شود به‌نیابت از مردم آنان را رها کرد.»[۲]
