پرویز دوایی

پرویز دوایی (۱۹ دسامبر ۱۹۳۵) (۲۷ آذر ۱۳۱۴) داستان‌نویس و مترجم ادبی ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران؛ از ۱۹۵۴م/ ۱۳۳۳ش به نویسندگی، نقد و ترجمهٔ مقالات سینمایی روی آورد. در ۱۹۶۶م/ ۱۳۴۵ش به چک مهاجرت کرد و در پراگ اقامت گرفت. او به عنوان منتقد و نویسنده سال‌ها با ماهنامه فیلم همکاری داشته است. به فیلمنامه‌نویسی و خاطره‌نویسی نیز پرداخته‌است.

گفتاوردها

• به عنوان نویسنده بیش از هرچیزی دوست دارم که در دنیای جوانی‌ام به سر ببرم… ولی به عنوان یک آدم می‌دانم که آن دوره و سن و سال و حتی آن زمینه و اجتماع از میان رفته‌است…. من قبل از هر چیز با تجربه‌های جوانی‌ام زندگی می‌کنم. جوانی‌ام هنوز بر من تسلطی جادویی دارد…. به نظر من ادبیات مدام دارد در شیپور جوانی می‌دمد. مدام دارد ترانه‌ای در ستایش جوانی می‌خواند، هنگامی که جوانی به طرز غیرقابل برگشتی از دست رفته‌است. ادبیات یعنی خواندن ترانه‌ای برای زادگاهت هنگامی که [در این اوضاع عصر ما] ناگهان خود را در سرزمینی می‌یابی که هرقدر مهربان و مهمان‌نواز، دل تو در آن نیست؛ زیرا که خود خیلی دیر به این ساحل افتاده‌ای…
  • مقدمهٔ «روزی تو خواهی آمد؛ نامه‌هایی از پراگ» (۲۰۱۸م/ ۱۳۹۷ش)