هوگو کلاوس

از ویکی‌گفتاورد

هوگو کلاوس (به انگلیسی: Hugo Maurice Julien Claus) (زادهٔ ۵ آوریل ۱۹۲۹ –درگذشتهٔ ۱۹ مارس ۲۰۰۸) نویسنده بلژیکی بود.

گفتاوردها[ویرایش]

اندوه بلژیک[ویرایش]

  • «اگه یه نفر یا حتی یه ملت حاضر باشن زندگی شون را فدای عقیده شون کنن هیچ‌کس نمی تونه جلوشون را بگیره.»[۱]
  • «زیبایی راستین از قعر بکر زندگی سرچشمه می‌گیرد، از عناصر ساده و خطرناک؛ و به همین خاطر است که مردم را یک شعلهٔ کوچک و روشن و یا یک خورشید سوزان مست و مسحور می‌کند.»
  • «روزی خواهد رسید که او – کاملاً از آن مطمئن است – معنای این جمله‌های ناقص و کنایه‌ها را درک کند. اگر خوب توجه کنی، هشیار باشی، همه معماهایی که آنها از میان شوخی‌ها و دروغ‌هایشان مثل خرده نان بیرون می‌پاشند. به زیر روشنایی آمده و تا نازک‌ترین تارهایشان آشکار خواهد شد. اما نه هنوز. حالا هر بار که من وارد اتاق‌ها شوم آنها خواهند گفت: «دیوار موش داره، موش هم گوش داره.» من یک موش خیس و سفید هستم با گوشهای نوک تیز و ظریف و کوچک در کنار کله‌ام با غضروف لرزان بالای آن، سردرگم در لابه لای رازهای لعنت شدهٔ آن‌ها.»

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
  1. هوگو کلاوس، اندوه بلژیک، ترجمهٔ سامگین زندی، انتشارات آموت، ۱۳۹۳.