هوشنگ پزشک‌نیا
هوشنگ پزشک‌نیا (زادهٔ ۱۲۹۶ - درگذشتهٔ ۱۳۵۱) از نقاشان پس از مکتب کمال‌الملک و از صاحب‌نام‌ترین هنرمندان نسل اول مدرنیسم ایران بود. پزشک‌نیا، نقاش تصویرهای تنهایی، فراموشی و پریشانی و طراحی جسور بود که با خط‌های شکسته، سریع و زاویه‌دار با رنگ‌های تیره در دهه چهل توانست چند نمایشگاه موفق در پاریس و لندن برپا کند. در آثار او هویت ایرانی بیشتر به چشم می‌آید و مضمون آثارش تحت تأثیر مردم تهی‌دست است که با شیوه قدیمی صبورانه زندگی را تحمل می‌کنند.
گفتاوردهایی دربارهٔ او
[ویرایش]- «هنر جدید در این آب و خاک راه خودش را بالاخره در میان کار پزشک‌نیاها گیر خواهد آورد.»
- منبع: جلال آل‌احمد.[۱]
- «هوشنگ پزشک‌نیا یکی از سه چهار هنرمندی بود که در سال‌های بعد از شهریور ۱۳۲۰ تصویر نقاشی جدید را به ایران وارد کردند. آن مقدار شناخت و آگاهی که امروز در فضای هنری ما وجود دارد ناچار تا حدی مرهون کوشش آنهاست، اما پزشک‌نیا پیش از مرگش در سال ۱۳۵۱، سال‌ها بود که در انزوا زندگی می‌کرد. نه نمایشگاهی برپا می‌کرد، نه سفارش می‌گرفت، نه حتی حاضر به فروش کارهایش می‌شد. به این ترتیب نسل جوان‌تر هنرمندان و هنردوستان یا اصلاً از وجود این نقاش بی‌خبر ماندند یا رفته‌رفته او را فراموش کردند.»
- منبع: نجف دریابندری.[۲]
- «متأسفانه پزشک‌نیا آدم کامیابی نبود؛ چون در جنوب زندگی می‌کرد از بسیاری از امکاناتی که در پایتخت وجود داشت بی‌بهره بود برای همین خیلی شهرتی پیدا نکرد و آثارش مورد توجه قرار نگرفت. درهمان سال‌ها به پاریس رفت و نمایشگاهی در آنجا برپا کرد که بیشتر آن آثار هم نابود شد. بعد هم دچار یک پریشانی ذهنی شد و نتوانست کارهایش را به کمال برساند اما با این حال بدون شک او از جمله نامدارانی است که به نقاشی ایران اعتبار بخشیده‌است.»
- منبع: جواد مجابی.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ «هوشنگ پزشک‌نیا (۱۳۵۱–۱۲۹۶)». حراج تهران. بازبینی‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۸.
- ↑ فرید، کیانوش. «هوشنگ پزشک‌نیا، نقاش تصویرهای تنهایی و فراموشی». رادیو زمانه. ۱۷ بهمن ۱۳۹۰. بازبینی‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۸.
- ↑ فرید، کیانوش. «'سایه پدربزرگم'؛ هوشنگ پزشک‌نیا». بی‌بی‌سی فارسی. ۷ مه ۲۰۱۶. بازبینی‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۸.
