هادی رنجی تهرانی
ظاهر
هادی رنجی تهرانی (۱۲۸۶–۴ اسفند ۱۳۳۹) شاعر ایرانی بود.
شعر
[ویرایش]به چشم تنگدلان، مهر و ماه هر دو یکیست | به نزد کور، سپید و سیاه هر دو یکیست | |
به عقل کودک نوپا بلند و پستی نیست | که پیش اهل جنون راه و چاه هر دو یکیست | |
درخت خرد و کهن پیش اره یکسان است | که نزد باد اجل، کوه و کاه هر دو یکیست | |
زجانگذشته چه فرقی به راه و چاه دهد | بهگوشهگیر جهان، فقر و جاه هر دو یکیست | |
ز فعل نیک و بد خویشتن مشو غافل | گمان مدار ثواب و گناه هر دو یکیست | |
فقیر را ز غنی کم نمیتوان خواندن | چنانکه خلقت مسکین و شاه هر دو یکیست | |
غرض ز دیر و ز کعبه خدا بود رنجی | وگرنه صومعه و خانقاه هر دو یکیست[۱] |
منابع
[ویرایش]- ↑ نظمی تبریزی، علی. دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. چاپ دوم. تابش، ۱۹۷۶. ۱۱۹.